Γιώργος Σαραντάρης - Ξυπνάμε και η θάλασσα ξυπνάει μαζί μας - Ερμηνευτική προσέγγιση

Θέμα:

Το χαρούμενο ξύπνημα του ανθρώπου της πόλης μέσα στη φύση και η αισιόδοξη προοπτική που σηματοδοτεί αυτή η ξεχωριστή μέρα.

Ø  Βασική ιδέα του ποιήματος είναι η σημασία της επαφής με τη φύση στη σωματική και την ψυχική ευεξία και στην κατανόηση του νοήματος της ύπαρξης.

Ενότητες

Το ποίημα μπορεί να χωριστεί σε δύο νοηματικές ενότητες:

1^η ενότητα: στίχοι 1-8: Το χαρούμενο ξύπνημα στη φύση.

2^η ενότητα : στίχοι 9-14: Το αισιόδοξο μήνυμα της φωτεινής μέρας

Τεχνική του ποιήματος

·        Ο ποιητής και ο λόγος του.

Ο ποιητής συμμετέχει στα ποιητικά γεγονότα. Μιλώντας σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, εκφράζει, εκτός από τον εαυτό του, και όσους διακατέχονται από τα ίδια με αυτόν συναισθήματα και από τις ίδιες εσωτερικές ανάγκες («Ξυπνάμε», «προχωράμε» κ.ά). Η θετική αυτή εικόνα για το μέλλον έχει αρχική πηγή της την αμεσότητα της επαφής με τη φύση. Η προσωπική παρουσία του ποιητή και η έκφραση των συναισθημάτων του δίνουν στο ποίημα λυρικό περιεχόμενο.

·        Η εικονοποιία.

Πολλές από τις εικόνες του ποιήματος είναι μεταφορικές (π.χ. «Με όραση καινούργια προχωρούμε», «Η μέρα έχει μαιάνδρους», «Ο ήλιος εμέτρησε τη γη μας» κ.ά.) ή έχουν συμβολικές προεκτάσεις, όπως: «Τόσο μεγά- λωσε / Που ο ήλιος δεν μπόρεσε να τη μετρήσει / Που ο ήλιος δεν μπόρεσε να τη χωρέσει». Η ομορφιά της φύσης γεμίζει τον άνθρωπο με χαρά και αισιοδοξία και τον βοηθά να συνειδητοποιήσει τις πραγματικές αξίες της ζωής και να εμβαθύνει στην ουσία της ύπαρξής του. Το πρωινό ξύπνημα, με θέα τη θάλασσα και τον ολοφώτεινο ουρανό, και η πορεία με τη συντροφιά των άλλων είναι μια πορεία προς τη «μελλοντική χαρά». Είναι το όραμα του ποιητή για μια ζωή που προ- σφέρει ψυχική ευφορία και ηθική και πνευματική πληρότητα.

·        Η γλώσσα

Είναι απλή δημοτική. Η έκφραση είναι λιτή και το ύφος απλό. Στίξη δεν υπάρχει.

·        Εκφραστικά μέσα

Εικόνες, μεταφορές και μεταφορικές εκφράσεις, παρομοιώσεις («όπως η θάλασσα κύματα»), προσωποποιήσεις («Η θάλασσα ξυπνά μαζί μας», «ο ήλιος εμέτρησε τη γη μας»), επαναλήψεις («που ο ήλιος δεν μπόρεσε να τη μετρήσει» / «που ο ήλιος δεν μπόρεσε να τη χωρέσει») κ.ά.

·        Στιχουργική.

Το ποίημα είναι γραμμένο σε ελεύθερο στίχο, χωρίς συγκεκριμένο μέτρο και χωρίς ομοιοκαταληξία.