Γραμματική Αρχαίων Ελληνικών - Αόριστος β'

ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β’

 Πολλά ρήματα σχηματίζουν τον ενεργητικό και μέσο αόριστο από το θέμα με τις καταλήξεις του αντίστοιχου παρατατικού στην οριστική και του αντίστοιχου ενεστώτα στις άλλες εγκλίσεις (καθώς και στο απαρέμφατο και τη μετοχή). Ο αόριστος αυτός λέγεται αόριστος δεύτερος.

·         Στο απαρέμφατο και τη μετοχή της ενεργητικής φωνής τονίζεται στη λήγουσα: βαλεῖν.

·         Στο απαρέμφατο της μέσης φωνής τονίζεται στην παραλήγουσα: γενέσθαι.

·         Στο β΄ ενικό της προστακτικής της μέσης φωνής τονίζεται στη λήγουσα είτε είναι απλό είτε σύνθετο το ρήμα (λαβοῦ, ἀντιλαβοῦ).

·         Μερικών αορίστων το β΄ ενικό πρόσωπο της ενεργητικής προστακτικής τονίζεται στη λήγουσα: ἐλθέ, λαβέ, εὐρέ, εἰπέ, ἰδέ των ρημάτων ἔρχομαι, λαμβάνω, εὐρίσκω, λέγω, ὁρῶ αντίστοιχα.

·         Στη μονοσύλλαβη προστακτική, αν το ρήμα είναι σύνθετο με δισύλλαβη πρόθεση, ο τόνος αναβιβάζεται: ἀπόσχου του ἀπεσχόμην(ἀπέχομαι).

·         Η οριστική του ρήματος ὁρῶ είναι εἶδον, στις υπόλοιπες εγκλίσεις γράφεται με ι: ἴδω, ἴδοιμι, ἰδέ, ἰδεῖν, ἰδών.

·         Ο αόριστος του λέγω είναι εἶπον, το ει διατηρείται σε όλες τις εγκλίσεις:εἴπω, εἴποιμι κ.τ.λ.

α) Ενεργητικός αόριστος β΄

Οριστική	Υποτακτική	Ευκτική	Προστακτική	Απαρέμφατο	Μετοχή
ἔ-βαλ-ον	βάλ-ω	βάλ-οιμι	---	βαλ-εῖν	βαλ-ών βαλ-οῦσα βαλ-όν
ἔ-βαλ-ες	βάλ-ῃς	βάλ-οις	βάλ-ε
ἔ-βαλ-ε	βάλ-ῃ	βάλ-οι	βαλ-έτω
ἐ-βάλ-ομεν	βάλ-ωμεν	βάλ-οιμεν	---
ἐ-βάλ-ετε	βάλ-ητε	βάλ-οιτε	βάλ-ετε
ἔ-βαλ-ον	βάλ-ωσι(ν)	βάλ-οιεν	βαλ-όντων

β) Μέσος αόριστος β’

Οριστική	Υποτακτική	Ευκτική	Προστακτική	Απαρέμφατο	Μετοχή
ἐ-βαλ-όμην	βάλ-ωμαι	βαλ-οίμην	--	βαλ-έσθαι	βαλ-όμενος βαλ-ομένη βαλ-όμενον
ἐ-βάλ-ου	βάλ-ῃ	βάλ-οιο	βαλ-οῦ
ἐ-βάλ-ετο	βάλ-ηται	βάλ-οιτο	βαλ-έσθω
ἐ-βαλ-όμεθα	βαλ-ώμεθα	βαλ-οίμεθα	--
ἐ-βάλ-εσθε	βάλ-ησθε	βάλ-οισθε	βάλ-εσθε
ἐ-βάλ-οντο	βάλ-ωνται	βάλ-οιντο	βαλέ-σθων

Πίνακας ρημάτων με Αόριστο β’

Ενεστώτας	Παρατατικός	Αόριστος β΄
ἄγω	ἦγον	ἤγαγον
αἱρῶ	ᾕρουν	εἷλον
αἱροῦμαι	ᾑρούμην	εἱλόμην
αἰσθάνομαι	ᾐσθανόμην	ἠσθόμην
ἁμαρτάνω	ἡμάρτανον	ἥμαρτον
βάλλω	ἔβαλλον	ἔβαλον
βάλλομαι	ἐβαλλόμην	ἐβαλόμην
γίγνομαι	ἐγιγνόμην	ἐγενόμην
εἰμί	ἦν	ἐγενόμην
ἕπομαι (ακολουθώ)	εἱπόμην	ἑσπόμην
ἐρωτῶ	ἠρώτων	ἠρόμην
εὑρίσκω	ηὕρισκον/εὕρισκον	ηὗρον/εὗρον
εὑρίσκομαι	ηὑρισκόμην/εὑρισκόμην	ηὑρόμην/εὑρόμην
ἔχω	εἶχον	ἔσχον
ἔχομαι	εἰχόμην	ἐσχόμην
θέω(τρέχω)	ἔθεον	ἔδραμον
θνήσκω (ἀπό)	ἀπέθνησκον	ἀπέθανον
καίνω	ἔκαινον	ἔκανον
κάμνω	ἔκαμνον	ἔκαμον
κτείνω (ἀπό)	ἔκτεινον	ἀπέκτανον
λαγχάνω( παίρνω με κλήρο)	ἐλάγχανον	ἔλαχον
λαμβάνω	ἐλάμβανον	ἔλαβον
λαμβάνομαι	ἐλαμβανόμην	ἐλαβόμην
λανθάνω(διαφεύγω την προσοχή)	ἐλάνθανον	ἔλαθον
ἐπιλανθάνομαι	ἐπελανθανόμην	ἐπελαθόμην
λέγω	ἔλεγον	εἶπον
λείπω	ἔλειπον	ἔλιπον
λείπομαι	ἐλειπόμην	ἐλιπόμην
μανθάνω	ἐμάνθανον	ἔμαθον
ὁρῶ	ἑώρων	εἶδον
ὁρῶμαι	ἑωρώμην	εἰδόμην
πάσχω	ἔπασχον	ἔπαθον
πείθω	ἔπειθον	ἔπιθον
πείθομαι	ἐπειθόμην	ἐπιθόμην
πίνω	ἔπινον	ἔπιον
πίπτω	ἔπιπτον	ἔπεσον
πυνθάνομαι(πληροφορούμαι)	ἐπυνθανόμην	ἐπυθόμην
τέμνω	ἔτεμνον	ἔτεμον
τέμνομαι	ἔτεμνόμην	ἐτεμόμην
τίκτω	ἔτικτον	ἔτεκον
τρέπομαι	ἐτρεπόμην	ἐτραπόμην
τρέχω	ἔτρεχον	ἔδραμον
ὑπισχνοῦμαι	ὑπισχνούμην	ὑπεσχόμην
φεύγω	ἔφευγον	ἔφυγον
φέρω	ἔφερον	ἤνεγκον
φέρομαι	ἐφερόμην	ἠνεγκόμην